A tak o płońskim getcie pisała Olga Szymańska z Żydowskiego Instytutu Historycznego:
- We wrześniu 1940 roku wyznaczono granice dzielnicy żydowskiej w Płońsku i odseparowano Żydów od ludności polskiej. Getto początkowo było otwarte, w maju 1941 roku ogrodzono je drutem kolczastym, mieściło się w obrębie ulic Warszawskiej, Koziej, Krzywej, Płockiej do kościoła oraz części ulicy Wyszogrodzkiej. Obszar getta zajmował około 1 km² i mieszkało w nim, tuż przed likwidacją, nawet 12 tys. Żydów (...)
Teren był strzeżony przez policję żydowską, składająca się ok. 40 policjantów, którzy pilnowali porządku uzbrojeni w skórzane pejcze. Każda wizyta Niemca w getcie pociągała za sobą znęcanie się nad ludnością żydowską, np. podpalanie bród i rozstrzeliwanie osób bez podania przyczyny. Sytuacja po zamknięciu getta pogarszała się z dnia na dzień, uchodźcy z innych miast pozostawali bez dachu nad głową (...)
Likwidację płońskiego getta rozpoczęto na jesieni 1942 roku. Pierwszy transport wyjechał 28 października, drugi w nocy z 15 na 16 grudnia 1942 roku, w obozie Auschwitz-Birkenau zginęło 12 tys. Żydów z płońskiego getta.
https://jhi.pl/artykuly/zydzi-z-plonska,141
Info. i fot. za Zatrzymaj się w Płońsku
