Pytanie o to, czy osoby mogą być oceniane według tych samych kryteriów moralnych, jest jednym z najtrudniejszych, na jakie można odpowiedzieć. Istnieje wiele powodów, by sądzić, że dana osoba może być oceniana według różnych kryteriów. Niemniej jednak ważne jest zrozumienie, że te same motywy i intencje nie zawsze prowadzą do tego, że te same działania są moralnie dobre lub złe.
Spis treści
Czy motywy i intencje czynią działanie moralnie dobrym lub złym
Czy twoim celem w życiu jest bycie odnoszącym sukcesy lotnikiem, czy neofitą obibokiem, twoje wybory są ograniczone. Wspomniana wcześniej krótka lista opcji jest dla nielicznych szczęśliwców. Zanim jednak zdecydujesz się na zakup butelki szkockiej lub zjedzenie pięciogwiazdkowej kolacji, zastanów się przez chwilę nad pytaniem: jaka jest Twoja misja i jaki jest najlepszy sposób działania? Możesz mieć najlepsze intencje na świecie, ale jeśli nie będziesz ostrożny, możesz w końcu zrobić coś złego. A jeśli kiedykolwiek byłeś na haczyku, wiesz, jak źle może się to skończyć. Dlatego następnym razem, gdy znajdziesz się w niebezpieczeństwie podczas imprezy integracyjnej, zastanów się przez chwilę nad pytaniami powyżej i poniżej. Mam nadzieję, że wyjdziesz z nich z bezstronną perspektywą i lepszym zrozumieniem siebie. Będziesz lepiej przygotowany do stawienia czoła swoim lękom.
Moralność heteronomiczna a homonomiczna
Heteronomia i homonomia to dwie różne filozofie i prawdopodobnie nie są tożsame. Homonomia to akt dzielenia całości na jej części składowe. Jest to również akt oceniania jednego działania w odniesieniu do innego.
Podobny efekt można zaobserwować, porównując wielkość czerwonego jabłka z danym ananasem. Gdyby porównać je pod względem wielkości, to prawdopodobnie czerwone jabłko byłoby mniejsze od ananasa.
Heteronomia jest pojęciem pokrewnym, ale nieco bardziej skomplikowanym do zrozumienia. Dobrym przykładem jest fakt, że w standardowym obrazie bioetycznym decyzja Lary jest paternalistycznie skopiowana, jeśli lekarz podejmie ją za nią.
Mimo wielu pułapek hipoteza heteronomii nie jest pozbawiona zalet. Na przykład Sokrates jest uważany za istotę heteronomiczną. W związku z tym jego wkład w badania nad ludzką cywilizacją jest warty wspomnienia, choć nie jest on duży.
Podwójne standardy w innych dziedzinach życia
Termin „podwójne standardy” odnosi się do ludzi oceniających innych ludzi, przedmioty lub zachowania w inny sposób. Niektóre przykłady podwójnych standardów dotyczą płci, rasy i narodowości. Ludzie mogą również oceniać cechy konkurencyjnych produktów lub krytykować konkretne cechy.
W przypadku płci istnieją różnice w oczekiwaniach dotyczących aktywności seksualnej i związków między mężczyznami i kobietami. Naukowcy badali te różnice w przeszłości.
Obecnie nie ma naukowych dowodów na istnienie znaczącego podwójnego standardu płci w dziedzinie seksu i randek. Istnieją jednak istotne dowody na istnienie podwójnych standardów płci w rodzicielstwie.
Podwójne standardy płci w rodzicielstwie mogą prowadzić do różnic w przekazie, jaki rodzice przekazują swoim córkom i synom. Na przykład rodzic może przekazać córce i synowi różne komunikaty dotyczące wartości pewnych działań. Rodzice mogą również stosować podwójne standardy do podobnych zachowań, różnicując sposób traktowania każdego dziecka.
Przykłady nierównego traktowania, które nie jest właściwie uzasadnione
Nierówne traktowanie może mieć miejsce, kiedy dwie osoby są traktowane inaczej ze względu na pewne cechy. Może to być wiek, płeć, rasa, pochodzenie etniczne, narodowość, orientacja seksualna lub status społeczno-ekonomiczny. Ważne jest, aby rozpoznać, kiedy stosuje się nierówne traktowanie. Jeśli uważasz, że zostałeś poddany nierównemu traktowaniu, poproś o wyjaśnienie osoby trzecie.
Podwójne standardy to kolejny przykład nierównego traktowania. Na przykład w przypadku okołoporodowych badań nad zapobieganiem HIV istnieje kontrowersja, czy kobiety są traktowane inaczej niż mężczyźni. Niektórzy uważają, że tak, a inni, że nie.
Dyskryminacja jest formą podwójnego standardu i ma miejsce wtedy, gdy jedna osoba jest postrzegana jako inna od drugiej z powodu jakiejś nieistotnej cechy osobistej. Ogólnie rzecz biorąc, dyskryminacja jest niewłaściwa, kiedy nie jest konieczna. Może być jednak uzasadniona, kiedy jest potrzebna. Na przykład, jeśli od danej osoby wymaga się ukończenia kursu szkoleniowego, którego wcześniej nie ukończyła, rozsądne jest wykluczenie jej z tego kursu.
